Ze stellen zich voor en vertellen dat ze een onderzoek doen voor hun afstudeerscriptie, en dat ze daarvoor deelnemers zoeken. ‘Het duurt maar heel even.’

‘En wat moet ik dan doen?’

‘Jij hoeft niets te doen! Wij gaan wat doen. We studeren fysiotherapie.’

‘Huh?’

‘Anne Fleur onderzoekt het verschil tussen twee massagetechnieken. We proberen die uit op de respondenten, en dan moeten ze een paar vragen beantwoorden.’

‘Massagetechnieken?’ Dat klinkt best spannend, vindt Johan. ‘Gaan jullie mij masseren?’

‘Ja!’ roept Grace opgetogen. ‘Lekker hè? Zij rechts en ik links. En dan moet jij zeggen wat je fijner vindt.’

‘Aha!’ Johan grijnst. ‘En eh… waar dan, als ik vragen mag?’

‘Zo! We hebben een deugniet, noh? Alleen je schouders. Ga maar niet fantaseren, hoor!’

‘Ik heb toch pauze. Dus van mij mogen jullie je gang gaan. En eh… ik zal mijn best doen om niet te fantaseren.’ Hij geeft de twee meiden een knipoog. Ze giechelen.

‘Kun je even gaan zitten? Dan kunnen we er beter bij.’

Johan gaat op een vensterbank zitten en de meiden gaan links en rechts van hem staan. Ze kirren als ze zijn gespierde schouders voelen. Dan gaan ze aan het werk: de donkere aan zijn linkerkant masseert hem met snelle wrijfbewegingen en de blonde kneedt zijn rechterschouder langzaam en krachtig. Johan sluit zijn ogen en geeft zich over aan hun aanrakingen. Te vroeg is het voorbij. ‘Klaar!’

‘Ahhh… Nu al?’

‘Nu komen de vragen.’ Ze willen weten hoe zijn schouders aanvoelen: wat het ontspannendst heeft gewerkt, wat hij het prettigst heeft gevonden, en of het geen pijn heeft gedaan.

Johan hoeft niet na te denken: hij vond de krachtige massage het lekkerst. ‘Ik hou wel van een beetje stevig.’

De meiden schateren het uit. ‘Ga niet flirten, hoor! We zijn aan het werk!’

‘Nou en? Ik toch ook?’

 

De meiden noteren zijn antwoorden op een formulier op hun klembord. Dan vraagt Grace of Johan misschien ook wil meewerken aan háár scriptieonderzoek. Dat gaat over twee soorten massageolie. Dat kan niet op straat, want dat is met een wat uitgebreidere massage. Die moet plaatsvinden in een fysiotherapiepraktijk in Amsterdam-Zuid, waar ze haar afstudeerstage doet. ‘Het is hier vlakbij, naast het Vondelpark.’

Johan aarzelt. Hij is wel gecharmeerd van dit tweetal en hij heeft best oren naar een ‘wat uitgebreidere massage’… En het Vondelpark is inderdaad niet zo ver van de Bilderdijkstraat. Maar hij kan niet in zijn schaftpauze op en neer. Dat betekent dat hij na zijn werk moet gaan, en dan kan hij niet met het busje mee terug naar Akersloot. ‘Ik werk tot half vier.’

‘Dan kom je toch daarna?’

‘Ja, dat zou kunnen.’ Dan gaat hij toch een keer met de trein? Niemand die hem mist, want anders komt hij ook pas om half acht thuis van de sportschool.

‘Als je meedoet, krijg je een beloning,’ zegt Grace.

‘Oooh? Wat dan?’

‘Dat mag je zelf kiezen. Je kunt een VVV-bon krijgen van twintig euro, of… een ontspanningsmassage.’

‘Wów!’ grijnst Johan. Hij weet niet precies wat hij zich moet voorstellen bij een ‘ontspanningsmassage’ maar het klinkt erg aantrekkelijk. ‘En van wie dan wel?’

‘Dat mag je ook kiezen!’ zegt Anne Fleur. ‘Van Grace of van mij.’

Johan lacht guitig terwijl zijn blik van de een naar de ander gaat en weer terug. ‘Tjonge… Wat vind ik dát moeilijk!’ De meiden giechelen weer. ‘Mag het niet… van jullie allebei?’ Hij voelt dat hij een stijve krijgt. Goddomme, over fantaseren gesproken…

‘Vooruit! Omdat jij zo’n geschikt onderzoeksobject bent.’

‘Ikke?’

‘Nou! Jij hebt fantastische spieren, noh?’ Grace kneedt zijn schouder met haar sterke vingers. Anne Fleur pakt de andere kant nog even. Shit, wat doen ze dat fijn! Het is maar goed dat hij een wijde werkbroek aan heeft.

 

– 3 –

 

Max zit achter zijn pc. Op zijn favoriete sekssite, luckyguys.com. Op zijn scherm ziet hij een stel jongens in zwembroek. Wel een stuk of tien. Ze hangen rond bij een picknicktafel op een gazon. De tafel staat vol met blikjes en zakken chips. Op de achtergrond is een duikplank te zien.

Allemachtig, wat zijn die gasten lekker. Tussen de zeventien en de drieëntwintig, schat Max. Stuk voor stuk getint, van lichtbruin tot bijna zwart. Ze dragen oversized bermuda’s; dat is jammer, maar dat heb je altijd met dit soort jongens. Die gaan heus niet in een speedootje lopen, ben jij gek. Maar Max laat zich niet ontmoedigen door het slobberende textiel. Zijn tijd komt nog wel.

Het beeld beweegt even schokkerig op en neer. Dan zoomt de camera in op de bruine lichamen. Max zuigt luidruchtig lucht in zijn longen en buigt zich naar zijn scherm toe. Brede schouders, platte buiken, gespierde, ronde billen… Tattoos, natuurlijk. En bobbels. Wat een bobbels!! Godsamme, zelfs in die wijde ondingen. Kan je nagaan… Lachende monden met witte tanden. Een joint die wordt aangestoken. Opgeschoren nekken. Geschreeuw van schorre stemmen. Kolere, wat geil…

Max knoopt zijn broek open.

 

Einde fragment

Meer lezen?
Je kunt ‘Jongenssprookjes Deel 4’ hier kopen.