‘Maar die homojongens kunnen toch in Nederland asiel krijgen? Omdat ze worden vervolgd?’

‘Ja, officieel kan dat, ja. Peter, ik heb vorige week een stel van die Rusjes gesproken. De IND-medewerkers wilden weten of ze wel echt homo waren, en ze hebben gevraagd wanneer die jongens voor het eerst homoseks hadden gehad én wat ze precies hadden gedaan. Dus dan moeten die getraumatiseerde knulletjes van achttien in hun steenkolenengels uitleggen – let wel, aan justitieambtenaren! – welke uitsteeksels precies in welke holtes zijn gestopt. En toen ze daarmee klaar waren, hebben die IND’ers gevraagd: “Kun je dat bewijzen? Is daar foto- of filmmateriaal van?” Ze wilden filmpjes zien! Van de IND moet zo’n doodsbange tiener langs de Russische douane met video’s op zijn mobiel waarop er een grote, stijve leuter in zijn gat op en neer gaat. Pffff…’

‘We hadden het kunnen weten.’

 

‘Zoals de internationale gemeenschap geen andere keus heeft dan op te treden tegen Al-Qaida, zo moeten wij als wereldwijde LHBT’s onze Russische broeders en zusters te hulp schieten. We kunnen toch niet toestaan dat we worden vernederd en verkracht, alleen omdat we als homo’s geen eigen leger hebben?’

Peter vertrok zijn gezicht. ‘Nee… Je hebt gelijk, Boudewijn, we moeten iets doen.’

‘In augustus vorig jaar heb ik een poging ondernomen, maar dat was geen succes.’

‘O? Wat heb je dan gedaan?’

‘Ik heb opgeroepen tot het maken van een “grensoverschrijdend protestgebaar”.’ Peter trok zijn wenkbrauwen op. ‘De titel van mijn actie was: “Putin: My Ass!” Het concept behelsde dat twee mannen en twee vrouwen op het slotfeest van de Gay Pride in Amsterdam een erotische dans zouden uitvoeren op het Russische volkslied, terwijl er een gigantische Russische vlag boven hun hoofd wapperde, en dat ze tijdens het daverende slotakkoord Vladimir Poetin en die andere anti-homoterroristen letterlijk hun blote kont zouden laten zien. Ten overstaan van vijfduizend toeschouwers. Man, als dat toch ’ns was gelukt. Die beelden waren de hele wereld overgegaan.’

‘Wow… moonen.’

‘Precies, moonen! Zo’n festivalorganisatie durft dat natuurlijk niet, dus dat krijg je alleen voor elkaar als er duizenden mensen achter gaan staan. Daarom had ik mijn idee op Facebook gezet en opgeroepen tot massale support!’

‘…En?’

‘Mijn post kreeg vijf likes.’

‘Hahaha!! Sorry, Boudewijn.’

‘Geeft niks. Blijkbaar liep ik voor de troepen uit.’

‘Zou het geholpen hebben?’

‘Dat is de vraag, ik ben de eerste om het toe te geven. Het was geen hoogstaand idee dat zich als een adelaar ruisend in het zwerk verheft; het was een wanhoopspoging. Maar wat is daar mis mee, als je wanhopig bent? Als ik op internet sta terwijl ik word ondergepist en verkracht met een bierfles, dan wil ik dat homo’s in andere landen alles doen wat ze kunnen, inclusief wanhoopspogingen! Goed, dat initiatief is dus niet van de grond gekomen. Maar nu heb ik een concept bedacht dat niet kan mislukken!’ Peter wierp hem een sceptische blik toe. ‘Het wapen van de vijand is barbaars geweld, maar daar staan wij natuurlijk boven. Ons wapen wordt… geile seks!’

‘Zoiets als dat “FEMEN” waar je het over had? Gaan we elkaar pijpen op het dak van de Russische ambassade?’

‘Je bent warm. Maar ik wil de invalshoek iets kantelen. Wij gaan de vijand… pornoficeren.’

‘Toe maar! En eh… wat moet ik me daarbij voorstellen?’

‘Wij maken hem tot het object van onze lust. We vernederen hem door ons op hem af te trekken. We schieten geen kogels op hem af, maar… grote, dikke klodders flikkerzaad.’

‘Wow! Sounds good! En hoe dan? Wou je naar Novosibirsk reizen, en daar…’

‘Nee, omgekeerd: Novosibirsk komt hiernaartoe! Trouwens, over omkeren gesproken… ik krijg dorst, en hier is alleen maar natuur.’ Peter knikte en de twee mannen liepen terug over hun eigen voetsporen. De bewolking was inmiddels zo ver opgelost dat de zon er goed doorheen kwam, en de temperatuur liep snel op.

 

‘Luister. Mijn voorstel is dat jij en ik samen pornofilms gaan maken. Russische pornofilms. Maar we maken ze hier in Amsterdam! Onder de titel “Revenge of the Pink Panthers”. Stel je voor: je hoort het beroemde intromuziekje, met die saxofoon, en je ziet dat roze stripfiguurtje op het Rode Plein wandelen, met een tablet in zijn hand waarop je de filmpjes van die mishandelingen ziet. Het stripfiguurtje zwaait dreigend zijn vinger heen en weer: foei wat! Vervolgens bevinden we ons op de galerij van een grauwe, Russische flat. De held van ons verhaal, ik noem ’m even Igor, drukt daar op een deurbel. Hij heeft een bosje bloemen bij zich. De deur zwaait open, maar helaas: daar staat niet de lieverd met wie hij dacht een date te hebben, maar een stel van die kaalgeschoren hufters die hem naar binnen trekken en gaan molesteren. Dat is even vijf minuten heel naar, maar dan… BENGGG!!, knalt ineens die voordeur uit zijn sponningen, en daar staan… de Pink Panthers! Want Igor is niet op zijn achterhoofd gevallen, en die heeft tegen zijn vrienden gezegd: jongens, als ik niet binnen vijf minuten een sms stuur dat alles kits is, dan zit ik in de shit, en dan moeten jullie me komen redden. Dus die vrienden van Igor stormen dat appartement binnen, slaan dat gajes tegen de grond en bevrijden hun makker. En dan is het tijd voor… wraak! Eerst worden die boeven uitgekleed en vastgebonden en dan kan het feest beginnen. Ze worden van onderen geschoren – hoewel er ook veel voor te zeggen valt om ze te epileren… daar ben ik nog niet uit. Hoe dan ook, vervolgens krijgen we een verrukkelijke sm-pornofilm, waarbij die klootzakjes zo schandalig misbruikt worden dat we de kijker van het ene spetterende hoogtepunt naar het andere sleuren.’

‘Ik snap ’m! SM-porno die in een maatschappelijk kader wordt geplaatst.’

‘Juist! Het is… “pornografische contrapropaganda”! Ja, zo zou ik het betitelen.’

‘Ik zie het voor me. Woeff!! Al dat spekgladde, Russische wittekontenvlees! En de muziek van die scène hoor ik ook al: zo’n brommend Kozakkenkoor…’

‘Precies. Veel sneeuw, wodka en samowars. Niet te subtiel.’

‘En die Pink Panthers moeten heel mooi zijn, maar die schurken… die mogen best iets… naturels hebben, laat ik het zo zeggen.’

‘Ja! Je moet wel kunnen zien dat het schurken zijn. We werven via internet acteurs onder Russische homo’s, en we zoeken er Russische scenarioschrijvers en Russische stylisten bij, en we gaan een heel nieuw filmgenre introduceren: de politieke pornografie.’

‘Te gek!’

Einde fragment

Meer lezen?
Je kunt ‘Jongenssprookjes Deel 4’ hier kopen.